Het Krachthuis
Voor jongeren
De jongeren en adolescenten die ik ontmoet voelen zich vaak niet begrepen. Er kan van alles spelen op het gebied van vriendschap, seksualiteit, spiritualiteit, relatie met ouders, school, geld, drugs. Voor een jongere kan een, in onze ogen klein ding, als veel en stressvol worden ervaren. Benoemen wat er precies aan de hand is en het delen met ouders, docent en/of vrienden is niet altijd vanzelfsprekend. Soms kan een gesprek met iemand al een oplossing bieden, soms is er meer nodig.
Als het communiceren in het gezin moeizaam verloopt….
Jongeren lijken af en toe ‘moeilijk’ en ‘luisteren slecht’ in onze ogen. Dit kan ook waar zijn, maar dat wilt niet zeggen dat er meteen een probleem hoeft te zijn. Als je elkaar beter begrijpt in het proces van loskomen en met elkaar in contact blijft dan kan het zoveel makkelijk en leuker zijn! Pubers zijn ook nog kinderen en hebben hun ouders gewoon nog nodig, al willen ze dat vaak niet toegeven.
Verdere thema’s die in de pubertijd/adolescentie kunnen spelen en van invloed zijn op de ontwikkeling :
- hoog gevoeligheid
- hoog begaafdheid
- somberheid
- isolatie
- eenzaamheid
- onzekerheid
- negatief zelfbeeld
- uit het leven willen stappen
- communicatie
Heb je vragen over de opvoeding van je puberzoon of dochter of maak je je zorgen? Je bent van harte welkom voor een kennismakingsgesprek.
Uit de praktijk:
Onderstaande brief ontving ik in 2015 van R. (15):
“Ik weet niet meer wat ik wil. Het maakt me soms ook niet meer uit. Ik ben blij dat ik een paar vrienden heb waarmee ik af en toe kan chillen, maar dat is ook alles wat leuk is. Op school zijn mijn punten rampzalig achteruit gegaan gewoon omdat ik geen zin heb om nog moeite te doen, voor wie doe ik het eigenlijk? Op de basisschool leek het allemaal makkelijk enzo, maar sinds ik op de middelbare zit is er veel veranderd. Ik ben graag alleen op mijn kamer om te gamen of muziek te luisteren. Als ik muziek luister dan wordt ik rustig maar ik mag eigenlijk mijn telefoon niet mee naar boven nemen en daar staat al mijn muziek op. Mijn ouders snappen dat niet. Die willen dat ik zonder muziek huiswerk maak, maar ik kan me dan juist beter concentreren. Maar dat geloven ze niet. Ik kom ook slecht in slaap, ben volgens mij gewoon niet moe. Mijn hoofd is dan nog wakker, maar zonder telefoon heb ik dus geen muziek om rustig te worden. Dat schiet dus niet op. ’s Morgens kom ik mijn bed niet uit, mijn moeder moet me vaak een paar keer roepen, ik blijf dan het liefst de hele dag in bed liggen. Met mijn ouders valt niet te praten, ik doe op het moment niks goed in hun ogen. Ik zou willen dat mijn moeder een keertje naar boven komt om welterusten te zeggen, vroeger vond ik het altijd fijn als ze even bij me kwam zitten, maar ik denk dat ze me nu te oud vindt voor die dingen. Ik ga het ook niet vragen, dat vind ik niet chill. Van mijn vader moet ik beter naar mijn moeder luisteren, mijn spullen opruimen enzo. Hij ruimt zijn eigen spullen ook niet op, dus hoef ik het toch ook niet te doen? Nou ik heb je nu verteld hoe het met mij gaat thuis. Ik hoop dat het met jou goed gaat.” – R. (15 jaar)
